معرفی بیانیه  Salzburg در مورد مشارکت دادن بیماران در اقدامات تشخیصی و درمانی

مشارکت دادن بیماران توسط پزشکان در مراحل مختلف مربوط به تصمیم گیریهای تشخیصی و درمانی یکی از پیش شرطهای اصلی برای درمان مناسب می باشد.  بیانیه  Salzburg در دسامبر 2010 توسط 58 نفر از صاحبنظران در مورد مشارکت دادن  بیماران که از 18 کشور دنیا در Salzburg اتریش گرد آمده بودند صادر شده است. در این بیانیه از پزشکان وسایر ارائه کنندگان خدمات درمانی ، پژوهشگران، بیماران و سیاست سازان خدمات درمانی خواسته شده است که مشارکت دادن بیماران در تصمیم گیریهای تشخیصی و درمانی جدی گرفته شود.  این صاحبنظران از بیماران و پزشکان آنها می خواهند که با همکاری با یکدیگر در تولید سلامتی شریک گردند.

برای مشاهده متن اصلی بیانیه در اینجا کلیک کنید:

http://press.psprings.co.uk/bmj/march/SalzburgStatement.pdf

ترجمه متن بیانیه به شرح زیر می باشد: 

ما از پزشکان و سایر ارائه دهندگان خدمات پزشکی می خواهیم :

*  توجه نمایند که آنها یک تعهد اخلاقی دارند که تصمیم گیری های مهم در مورد بیماران را با مشارکت خود بیماران انجام دهند.

*   جریان دو طرفه اطلاعات بین درمانگرها و بیماران را برانگیزانند و بیماران را تشویق کنند تا سئوال بپرسند، شرایط خود را توضیح دهند و الویتهای تشخیصی خود را ابراز کنند.

*  اطلاعات درست در مورد انتخابها، تردیدها، محسنات و معایب درمان را در قالب بهترین روشهای برقراری ارتباط به بیماران ارائه کنند.

*  اطلاعات را براساس نیازهای فردی هر بیمار تهیه نمایند ووقت کافی به بیماران بدهند تا در مورد تمامی انتخابهای تشخیصی و درمانی خود فکر کنند.

 *  توجه نمایند که بیشتر تصمیم گیریها نباید سریع و با عجله انجام گیرد. بنابراین به بیماران و خانواده آنها منابع لازم برای تصمیم گیری را ارائه و آنها را در رسیدن به تصمیم یاری دهند.

ما از پزشکان ، پژوهشگران، سردبیران، روزنامه نگاران و سایرین می خواهیم که :

 * اطمینان حاصل کنند که اطلاعاتی که ارائه می کنند واضح، مبتنی بر شواهد و جدید بوده و هرگونه تعارض منافع به روشنی اعلام شده باشد. (معمولا منظور از تعارض منافع این است که نویسنده به روشنی بیان کند که برای انجام پژوهش یا نوشتن مقاله از کدام موسسه حمایت مالی دریافت کرده است. مترجم).

ما از بیماران می خواهیم که:

* نگرانیها، سئوالات و آنچه را که برایشان مهم است به روشنی بیان کنند.

* توجه نمایند که حق دارند به طور برابر در تصمیم گیری برای اقدامات تشخیصی و درمانی مشارکت نمایند.

* اطلاعات با کیفیت بالا را جستجو و بکار برند.

ما از سیاست سازان در خدمات پزشکی می خواهیم که:

* سیاستهایی اتخاذ کنند که مشارکت بیماران را در تصمیم گیریها و اندازه گیری میزان مشارکت آنها را تشویق می کند. این اندازه گیری تمایل به پیشرفت را برخواهد انگیخت.

* قوانین رضایت آگاهانه را چنان اصلاح کنند که از ایجاد مهارتها و ابزارهای لازم برای مشارکت بیماران در تصمیم گیریهای تشخیصی و درمانی حمایت کنند.

چرا؟

* بیشتر مراقبتهایی که بیماران دریافت می کنند براساس توانایی و آمادگی درمانگرها برای ارائه آن می باشد نه براساس استانداردهای بهترین خدمت که عموماً پذیرفته شده است و نه براساس انتخابهای بیماران برای درمان.

* پزشکان و سایردرمانگرها اغلب در تشخیص اینکه با چه وسعتی دیدگاههای بیماران باید در درک مشکل سلامتیشان ، داشتن انتخابهای در دسترس و تصمیم گیری پزشکان دخالت داده شوندکند هستند.

* بسیاری از بیماران و خانواده های آنها احساس می کنند که داشتن نقش فعال در تصمیم گیریهای پزشکی مشکل است. برخی از آنها اعتماد به نفس کافی برای سئوال پرسیدن از پزشکان و پرسنل درمانی را ندارند. بسیاری از بیماران درک محدودی از سلامتی و تعیین گرهای آن دارند و نمی دانند که کجا باید اطلاعاتی روشن، قابل اعتماد و به آسانی قابل درک هستند پیدا کنند.