شواهد يا اسناد مي تواند به هر مفهومي مانند يك دستور اداري، يك سند مالكيت، يك دستور قضايي، يك تجربه ثبت شده و يا مقالات حاصل از مطالعات و تحقيقات علمي اطلاق شود. طبابت مبتني بر شواهد در اين بين به انتشارات حاصل از تجارب و يا تحقيقات علوم پزشكي استناد مي كند. بطور مثال مقاله اي كه نشانگر فيزيولوژي فشار خون، عملكرد كليه يا دانسيته استخواني است، يك مشاهده معتبر به حساب مي آيد. و يا مقالاتي كه به سبب شناسي ايجاد بيماريهاي مختلف مي پردازد مثلاً نقش هليكوباكتر پيلوري در ايجاد زخم اثني عشر. از سوي ديگر مطالعات حيواني نيز ارزش خاص خود را دارد. اما مثالهاي بسيار زيادي در علم طب براي ناهمخواني نتايج حال از مطالعات حيواني و انساني كنترل شده وجود دارد. اولاً پايه و اساس هر مداخله انساني بايستي يك مطالعه اوليه حيواني باشد. ولي اين بدين مفهوم نيست كه به طور قطع نتايج هر دو مشابه خواهد بود. به عبارت ديگر يك مداخله ي دارويي ممكن است در مدل حيواني مؤثر باشد ولي در مدل انساني غير مؤثر و يا برعكس. اما موضوع به همين جا ختم نمي شود. گاهي وقتها مطالعات كارآزمايي باليني كنترل شده كه در بخش اثر بخشی به تفصيل در مورد آن سخن به ميان آمده، نمي توانند نتايج مطالعات مشاهده اي و يا توصيفي قبلي را تأیيد كنند و يا حداقل همسو باشند. زيرا همانگونه كه قبلاً نيز اشاره شده است، اثر دارونما، طبيعت بيماري و روش شناسي مداخله در كارآزمايي باليني مي تواند بسياري از نتايج نادرست و يا بعبارت ديگر تورش (Bias ) را تقليل دهد. بطور مثال جمع بندي نتايج 16 مطالعه مشاهده اي کوهورت در مورد مصرف هورمون استروژن پس از يائسگي نشان داده كه در زنان مصرف كننده، احتمال حوادث قلبي – عروقي كاهش مي يابد. نتايج كارآزمايي هاي باليني بعمل آمده نشان مي دهد كه در زنان يائسه بدون سابقه مشكل قلبي – عروقي مصرف استروژن باعث افزايش خطر حوادث قلبي – عروقي مي شود. اين مسئله نشان مي دهد كه روش و نحوه طراحي يك مطالعه چگونه ممكن است در نتايج حاصله تأثير بگذارد. اين موضوع اهميت سطح بندي شواهد را نشان مي دهد. بدين نحو كه شايد اين سؤال پيش بيايد كه با توجه به تفاوت هاي بيان شده فوق كدامیک از شواهد و يا مستندات علمي معتبرتر هستند؟